مدیریت ترشحات زخم

مدیریت ترشحات زخم

اگزودا ترشحات طبیعی زخم  در جریان فرایند بهبودی می باشد. شروع این ترشحات در فاز التهابی زخم بوده و باعث مرطوب نگه داشتن زخم و رساندن مواد غذایی به سلولهای در حال رشد می شود

همزمان با تغییرات فیزیولوژیک در زخم تغییراتی در نوع و میزان ترشحات آن ایجاد می شود. در زخمی که در حال بهبودی می باشد اغلب اگزودا بصورت لایه ای نازک و با ترشحات روشن دیده می شود

در زخم هایی که فرایند بهبودی در آنها به تاخیر افتاده ، ترکیب مایع اگزودا باعث رشد پروتزوآها در زخم می شود که وجود آنها مانع مهمی برای تشکیل بافت جدید در زخم است و فاز التهابی را طولانی تر می کند. با طولانی شدن فاز التهابی ،ترشح اگزودا و ویسکوزیته آن افزایش یافته و به یکی از مشکلات اساسی مدیریت زخم تبدیل خواهد شد

    ،مطالعات نشان داده است که اسیدیته ترشحات زخم های مزمن با همدیگر متفاوت است بطوریکه در بیماران مبتلا به سوختگی درجه دوم ، شروع عفونت با افزایش اسیدیته همراه بوده است

تعغیرات pH  به احتمال زیاد  تغییرات ظاهر  و ویسکوزیته اگزودا منجر می گردد.ترکیب اگزودا همچنین تحت تاثیر گلیکوپروتین مشتق شده از سلولها ، باکتریهای داخل زخم ، مواد پانسمان و میزان هیدارتاسیون بیمار قرار دارد. ادم بیمار و پوزیشن وی می تواند در ویسکوزیته اگزودا تاثیر داشته باشد

ارزیابی دقیق از ویژگی های اگزودا می تواند سرنخ های مهمی در مورد وضعیت زخم، مرحله بهبودی و سطح باکتری های موجود در زخم را ارائه دهد

انواع اگزودا

برای ارزیابی میزان و نوع اگزودا به بررسی بستر زخم و پانسمان قبلی زخم بپردازید. ارزیابی دقیق اگزودا شما را در انتخاب نوع پانسمان و مدیریت بهبودی زخم کمک خواهد نمود.

در واقع کلید بهبودی زخم ، مدیریت ترشحات زخم می باشد. کاهش ترشحات زخم و مدیریت آن بستگی به کنترل علل بوجود آورنده آن دارد.در ارزیابی مجدد زخم هر گونه بو، تغیر قوام یا میزان ترشح اگزودا باید بررسی گردد.ارزیابی مجدد و منظم زخم بهترین ابزار برای پایش تغییرات زخم و کشف مشکلات جدید زخم می باشد.