علل ایجاد زخم بستر وعوارض آن

چه عواملی ریسک تشکیل زخم بستر را در یک فرد بیشتر میکنند

در هر کسی که زیاد حرکت نمیکند و نمیتواند به راحتی وضعیت خود را تغییر دهد ممکن است زخم بستر ایجاد شود. 
این بیحرکتی ممکن است به علل زیر ایجاد شود

• ضعف

• فلجی

• بیماری یا آسیبی که بیمار را مجبور میکند مدت زیادی دراز بکشد و بیمار به علت درد زیاد قادر به جابجا کردن خود نیست

• کما یا کاهش سطح احساس درد مثلا بر اثر مصرف زیاد داروهای ضد درد

علل دیگری که میتوانند احتمال ایجاد زخم بستر را افزایش دهند عبارتند از

• سن : پوست افراد مسن نازک تر، ظریف تر، با قابلیت کشش کمتر، خشک تر و شکننده تر از جوان ها است. در افراد مسن قدرت ترمیم و تکثیر پوست هم کمتر میشود.

• کاهش حس لمس : آسیب های نخاع یا دیگر بیماری ها یا آسیب های دستگاه عصبی میتواند موجب کاهش حس لمس و همراه با آن کاهش حس درد بیمار شود. به این ترتیب بیمار از تشکیل زخم بستر بی اطلاع مانده و فشار را به پوست ادامه داده و زخم گسترش میابد.

• کاهش وزن : در بیماری های مزمن و طولانی، کاهش وزن شدید میتواند موجب کم شدن حجم عضلات و چربی زیر پوستی شده و حالت بالشتک نرمی را که این بافت ها در زیر پوست ایجاد میکنند از بین میرود. در اثر آن پوست تحت فشار زیاد قرار گرفته و زخم میشود.

• تغذیه نامناسب : کم شدن دریافتی کالری، پروتئین، ویتامین، مواد معدنی و آب میتواند موجب از دست رفتن سلامتی پوست و مستعد شدن آن به زخم بستر شود.

• عدم کنترل ادرار و مدفوع : عدم کنترل ادرار میتواند موجب مرطوب شدن پوست شود و این میتواند پوست را مستعد به زخم بستر کند. آلودگی پوست به باکتری های مدفوع زمینه را برای عفونی شدن زخم بستر فراهم میکند

• پوست بشدت مرطوب یا بشدت خشک : هم پوستی که زیاد عرق کرده و مرطوب است و هم پوست خیلی خشک اصطکاک بیشتری با پارچه بستر داشته و احتمال ایجاد زخم بستر را بیشتر میکند.

• اختلال جریان خون : بیماری های گردش خون مانند دیابت به علت آسیب رساندن به تغذیه پوست میتوانند احتمال ایجاد زخم بستر را بیشتر کنند.

• سیگار : سیگار جریان خون پوست را کم کرده و اکسیژن خون را هم کم میکند. پس در سیگاری ها زخم بستر سریعتر تشکیل شده و دیرتر خوب میشود.

• اختلال حواس : بیمارانی که به علت بیماری یا مصرف دارو دچار اختلال حواس و اختلال در قوای شعوری میشوند کمتر خود را در بستر حرکت میدهند و در صورت تشکیا زخم بستر دیرتر متوجه آن میشوند.

• اسپاسم عضلات : اسپاسم عضلات یا حرکات غیر ارادی عضلات در بعضی بیماری ها میتواند موجب سایش زیاد پوست بر بستر و ایجاد زخم بستر شود.

عوارض زخم بستر چیست

بعد از تشکیل زخم بستر پس از مدتی عوارضی ایجاد میشود که مهمترین آنها عبارتند از

• عفونت پوست : پوست زخم شده پس از مدتی به علت رشد میکروب ها عفونی میشود. ترشحاتی از زخم خارج شده و زخم بسیار بد بو میگردد.

• عفونت استخوان و مفصل : عفونت پوست میتواند به استخوان و یا مفصل زیر آن گسترش یافته و موجب بروز عفونت در آنها شود.

• عفونت خون : باکتری هایی که در محل زخم بستر شروع به رشد و تکثیر میکنند میتوانند به جریان خون وارد شده و موجب عفونت سراسری در بدن و مرگ بیمار شوند.

• سرطان : اگر زخم بستر به مدت طولانی باقی بماند ممکن است در پوست آن محل نوعی سرطان پوست به نام Squamous cell carcinoma ایجاد شود.

پیشگیری از ایجاد زخم بستر آسانتر و موثرتر از درمان آن است.
موثر ترین روش در پیشگیری از ایجاد زخم بستر تغییر وضعیت دادن مکرر بیمار است. این تغییر وضعیت دادن باید بصورت مکرر و مرتب باشد، در حین تغییر وضعیت باید سعی کرد به پوست کشش و آسیبی وارد نشود و باید بدن را در وضعیت هایی قرار داد تا قسمت هایی که بیشتر در معرض زخم بستر هستند تحت فشار کمتری قرار گیرند. پوست باید مرتبا تمیز شود. مرتبا دیده شود تا مبادا زخمی ایجاد شده و از نظر دور بماند. وضعیت تغذیه بیمار هم باید خوب باشد.

خطرات استفاده از لاک ناخن

خطرات استفاده از لاک ناخن

آیا لاک شما سمی است؟
____________________
بسیاری از خانم‌ها از همان کودکی عاشق لاک زدن و رنگ‌آمیزی ناخن‌ هایشان هستند اما استفاده از یک لاک نامرغوب می‌تواند عوارض بسیاری برای شما داشته‌باشد دکتر سونیا لاندر ، محقق و پژوهشگر مواد سمی در موسسه واچ‌داگ در واشنگتن می‌گوید: «گاهی ممکن است لاک ناخن حاوی موادی باشد که اثری منفی روی سلامت بدن دارند.

بعضی از موادی که درون لاک‌های ناخن وجود دارد می‌تواند باعث به وجود آمدن مشکلاتی چون سرطان، ناراحتی‌های قلبی، نازایی، اختلالات تیروئیدی و بعضی از آلرژی‌ها شود.» به همین دلیل بسیار مهم است که لاکی مرغوب و با مارکی معتبر بخرید.

مارک‌های غیرمعتبر را چگونه بشناسید
=======================
تولیدکنندگان لاک‌های ناخن باید قوانین سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) را رعایت کنند اما هستند تولید‌کنندگانی که تخلف کرده و محصولات خود را بدون هیچ استانداردی وارد بازار می‌کنند. اول از همه توجه کنید که تولیدکنندگان ملزم هستند حتما تمام مواد موجود در لاک را روی برچسب آن بنویسند و اگر چنین برچسبی نداشته باشد بهتر است از خریدن لاک صرفنظر کنید چون احتمالا مواد نامناسبی در آن وجود دارد که تولید‌کننده از درج آن خودداری کرده‌ است.علاوه بر این نبودن برچسب مواد اولیه نشان‌ دهنده غیرمعتبر بودن مارک تولیدکننده است.

لاک را با دندان پاک نکنید
===============
موادی که بیشتر از همه موجب نگرانی می‌شوند عبارتند از: تولوئن، بوتیل استات واتیل استات (آستون) و دی‌بوتیل فتالات و....البته بیشترین خطر این ماده‌ها زمانی نیست که روی ناخن قرار دارند بلکه اگر به هر دلیل وارد دستگاه گوارش شوند می‌توانند بسیار خطرناک باشند و حتی گاهی مرگ ناشی از آنها نیز گزارش شده‌است. به همین دلیل به هیچ وجه لاک‌های روی ناخن خود را با دندان خراش ندهید.

ماده خطرناک 1: تولوئن
==============
ماده‌ای که موجب التهاب پلک می‌شود

تولوئن را در لاک می‌ریزند تا مواد موجود در لاک را در خود حل کند و لاک یکدست به نظربرسد این ماده باعث می‌شود که رنگ‌ لاک یک‌دست و صاف به نظر برسد اما همین ماده می‌تواند ضررهایی داشته باشد مثلا ممکن است موجب واکنش‌های آلرژیک شود و حتی گاهی ممکن است به دلیل تماس انگشتان با پلک چشم، باعث ملتهب شدن آنها شود. البته سازمان غذا و داروی آمریکا FDA می‌گوید میزان کم این ماده ضرر چندانی ندارد. خوشبختانه این روزها تولید‌ کننده‌های معتبر دیگر از این ماده استفاده نمی‌کنند.

ناگفته نماند اختلال رفتار، یکی از مهم‌ترین عوارض این ماده است. 

برخورد طولانی‌مدت با تولوئن علائم جسمی و روانی متعددی ایجاد می‌کند. پروفسور تی‌ای ویلانسون، مشاور ارشد سازمان غذا و داروی آمریکا، پس از بررسی نوار مغزی و معاینه بالینی افرادی که در معرض تولوئن قرار گرفته بودند، پی برد آنها مبتلا به اختلال‌ های بینایی، آسیب‌ های عصبی و مخچه‌ای و اختلال در بخشی از راه‌های عصبی هستند.

ماده خطرناک 2: فرمالدئید
================
ماده‌ای که موجب واکنش‌های آلرژیک می‌شود

ماده دیگری که شاید تا به حال درباره ضررهای آن شنیده باشید فرمالدئید است، این ماده برای سفت و خشک شدن لاک استفاده می‌شود اما مشکل این ماده فرار بودن آن است و در نتیجه گاز حاصل از آن به راحتی در هوا پخش می‌شود و می‌تواند وارد هوای تنفسی شما شود. 

تنفس گاز ناشی از فرمالدئید می‌تواند یکی از عوامل ایجاد سرطان باشد. علاوه بر این سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA )نیز اعلام کرده‌است فرمالدئید می‌تواند واکنش‌های آلرژیک و حساسیتی ایجاد کند. بخصوص اگر با پوست تماس پیدا کند. (FDA ) می‌گوید یکی از واکنش‌های آلرژیکی ناشی از این ماده التهابات پوستی است، همچنین تماس طولانی مدت با فرمالدئید می‌تواند ریسک ابتلا به تنگی نفس را نیز بالا ببرد.به همین دلیل معمولا مستعد آلرژی‌های مختلف هستید، بنابراین بهتر است لاکی بخرید که در آن فرمالدئید نباشد. 

پژوهشگران انجمن ملی مبارزه با محصولات شیمیایی آمریکا، پس بررسی 120 فرد مبتلا به سرطان بینی و گلو دریافته‌اند این افراد مدتی طولانی در معرض این فرمالدئید قرار داشته‌اند.

ماده خطرناک3: DBP
============
مواظب تیروئیدتان باشید

دی بوتیل فتالات Dibutyl Phthalate یا DBP به عنوان یک براق‌کننده به لاک‌های ناخن اضافه می‌شود همچنین این ماده مانع کنده شدن تکه‌ای لاک می‌شود اما قرار گرفتن در معرض این ماده می‌تواند روی عملکرد تیروئید تاثیر داشته باشد.محققان دانشگاه بوردو فرانسه هم با انتشار مقاله‌ای در مجله معتبر «لنست» اعلام کردند عوارض مصرف فرآورده‌های حاوی فتالات مرگبار است. فتالات و ترکیب‌های مختلفش، اثری شبیه به هورمون زنانه استروژن دارند. 

اگر خانمی باردار در معرض این ماده قرار گیرد، ممکن است جنین پسر او دچار مشکلاتی شود. خطرات این ماده تا به حدی است که اتحادیه اروپا استفاده از این ماده را در محصولات بهداشت شخصی غیر مجاز اعلام کرده‌است به همین دلیل بهتر است به دنبال لاکی باشید که این ماده در آن موجود نباشد.

ماده خطرناک4: استون
==============
لاک‌هایی که می‌توانند آتش بگیرند

خیلی ازخانم‌ها آستون را به عنوان پاک‌کننده لاک ناخن می‌شناسند البته خیلی اوقات هم از این ماده برای رقیق کردن لاک‌های خشک استفاده می‌شود و تولید کننده‌های بسیاری هم از آن در محصول خود استفاده می‌کنند اما باید بدانید تماس طولانی مدت با این ماده می‌تواند موجب مشکلات قلبی و ریوی و کبدی شود. 

علاوه بر اینها استون به شدت قابلیت اشتعال دارد. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) اعلام کرده‌است که لاک‌ها اگر در کنار شعله اجاق گاز یا سیگار روشن یا اتوی داغ قرار بگیرند احتمال مشتعل شدن آنها بسیار زیاد است.

ماده خطرناک 5 :مواد حساسیت زا
=====================
التهاب پلک چشم به دلیل لاک

بیش از 80 درصد آلرژی‌های چشمی زنان مربوط به حساسیت‌های ناشی از استفاده از لاک ناخن‌های حساسیت‌زا می‌شود چون دست‌ها در تماس مستقیم و دائم با پلک چشم هستند و باعث ایجاد آلرژی در چشم می‌شود اما خیلی اوقات گمان می‌شود این آلرژی‌ها به علت استفاده از مواد آرایشی چشم یا محصولات پوستی دیگر به وجود آمده‌اند. مواد بسیاری در لاک ناخن وجود دارد که می‌تواند عامل ایجاد آلرژی‌های مختلف شوند. وقتی در بدن آلرژی یا حساسیتی به وجود می‌آید تا عامل ایجادکننده آن مشخص نشود، مشکل برطرف نخواهد شد. 

نشانه‌های حساسیت ناشی از لاک 

مواد عطری موجود در لاک در هوا پخش می‌شود و به سمت چشم‌ها و صورت حرکت می‌کنند به‌خصوص اگر قبل ازخشک شدن کامل لاک، دست‌های‌تان را به صورت نزدیک کنید و همین می‌تواند برای صورت و چشم‌های شما مشکل ایجاد کند. به همین دلیل تا مطمئن نشده‌اید که لاک روی ناخن خشک نشده به آن دست نزنید و اگر عجله داشتید دست‌های‌تان را چند دقیقه زیر آب سرد بگیرید تا زودتر خشک شود . آب سرد باعث می شود لاک زودتر سفت شده و خشک شود. نشانه‌های حساسیت ناشی از لاک عبارت است از قرمزی، خارش، کهیر، تورم، تاول و درد در ناحیه اطراف چشم‌ها البته گاهی همراه با این علائم سردرد نیز اضافه می‌شود که در این مواقع حتما به پزشک مراجعه کنید.

ناخن‌های‌تان را خراب نکنید
================
اگرکیفیت لاک شما خوب باشد و عاری از مواد شیمیایی مضر باشد ،تنها با کمی مراقبت همیشه ناخن‌هایی محکم و سالم خواهید داشت و در مقابل مصرف لاک‌های نامرغوب می‌تواند باعث خشک شدن ناخن و شکنندگی آنها شود و عوارض حساسیتی بر جا بگذارد. درون شیشه‌ های لاک ناخن، اغلب گلوله‌ های نیکلی وجود دارد که به عنوان مخلوط‌ کننده اجزای مختلف لاک هنگام تکان دادن عمل می‌کنند و اشخاصی که نسبت به زیورآلات بدلی مانند النگو، گوشواره و گردنبند حساسیت دارند در برابر این نوع لاک‌ها دچار حساسیت‌های جدی خواهند شد.

توصیه می‌کنیم برای حفظ بیشتر سلامت ناخن‌ها وجلوگیری از خشک شدن آنها قبل از لاک زدن روی ناخن‌های‌تان را مرطوب‌کننده بزنید .به یاد هم داشته باشید که در ماه بیشتر از دو بار از پاک‌ کننده‌های لاک ناخن استفاده نکنید. 

پیشنهاد می‌کنیم ازاستون برای پاک‌کردن لاک‌ها استفاده نکنید چون این ماده کوتیکول دارد و ناخن را خشک می‌کند. انواعی از لاک پاک‌کن‌های بدون استون که حاوی روغن‌های خاص مانند آلوئه‌ورا باشند خشک‌ کنندگی کمتری دارند.

برای ترمیم سریع زخم چه بخوریم

برای ترمیم سریع‌تر زخم چه بخوریم؟

برای بهبود سریع‌تر زخم مخصوصا زخم‌های پس از جراحی معمولا به بیماران توصیه می‌شود از منابع برخی مواد معدنی، ویتامین‌ها و مکمل‌های آنها استفاده کنند. از جمله مکمل‌هایی که به ترمیم سریع‌تر زخم کمک می‌کنند می‌توان به مکمل ویتامین‌های گروه B از جمله B1، B2 و B6، اسید آمینه ال‌آرژنین، ویتامین A و C و روی یا زینک اشاره کرد.

اسید آمینه ال‌آرژنین در سنتز بافت‌های پروتئینی نقش دارد و کمبود آن در بدن می‌تواند باعث کندی ترمیم زخم شود. مغز بادام و بادام‌زمینی منبع غنی ال‌آرژنین هستند . قرص‌های ۱۰۰۰-۵۰۰ میلی‌گرمی ال‌آرژنین هم در بازار موجود است.

ویتامین‌‌های گروه B نیز باعث سنتز کلاژن می‌شوند و در افزایش پیوندهای عرضی کلاژن و بهبود سریع زخم نقش دارند. منابع غذایی B1 شامل سبوس غلات، نان سبوس‌دار و منابع ویتامین B2 شامل منابع حیوانی مثل لبنیات و گوشت است.

ویتامین C آنتی‌اکسیدان مفیدی است که در سنتز کلاژن پوستی، تقویت سیستم ایمنی و بهبود زخم نقش دارد و کمبود آن باعث خشکی و شکنندگی پوست و دیر بهبود یافتن زخم‌ها می‌شود. مرکبات و فلفل دلمه‌ای از منابع خوب ویتامین C هستند.

ویتامینA از بروز التهاب و بیماری‌های پوستی پیشگیری می‌کند و باعث افزایش سنتز کلاژن و رشد فیبروبلاست‌ها می‌شود و روند بهبود زخم را تسریع می‌کند. کمبود روی به عنوان یک ماده معدنی نیز باعث تخریب سلول‌های اپیدرم و بروز ضایعات پوستی می‌شود.

روی نقش مهمی در عملکرد سیستم ایمنی و عملکرد لنفوسیت‌ها و سنتز سلولی دارد. گوشت‌ها و مغزهایی مانند گردو، بادام، پسته و فندق منبع خوب روی (زینک) هستند.